เรื่องย่อ สุภาพบุรุษจุฑาเทพ ตอนคุณชายปวรรุจ

เรื่องย่อ สุภาพบุรุษจุฑาเทพ

ตอนคุณชายปวรรุจ

บทประพันธ์โดย : ร่มแก้ว

บทโทรทัศน์โดย : Sanctuary

กำกับการแสดงโดย : สมจริง ศรีสุภาพ

ผลิตโดย : ค่าย กู้ดฟิลลิ่ง

ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ

เส้นทางรักของคุณชายปวรรุจนักการทูตอนาคตไกลเริ่มต้นขึ้นบนเครื่องบิน เมื่อเขาต้องเดินทางไปประชุมที่กรุงเจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ และได้พบกับ รสา หญิงสาวที่ปิดบังฐานันดรศักดิ์ตนเอง เพราะไม่อยากสุงสิงกับ คุณชายรุจ คู่อริในวัยเด็กที่ชอบแกล้งเธออยู่เป็นประจำ

สิบกว่าปีที่ไม่ได้เจอะเจอกันคุณชายรุจ คุณชายรุจจึงจำเธอไม่ได้ ผิดกับรสาที่จำพี่ชายจอมแสบได้แม่นยำ ยิ่งไปกว่านั้นทั้งคู่ยังต้องมานั่งเก้าอี้ติดกันอีกด้วย แต่ตลอดการเดินทาง รสากลับเป็นฝ่ายที่ต้องได้รับการช่วยเหลือจากคุณชาย เพราะเมาเครื่องบินที่ตกหลุมอากาศ คุณชายรุจดูแลอย่างดีจนรสาเองก็แปลกใจที่นิสัยแตกต่างไปจากตอนเด็กเป็นอย่างมาก

          รสาเดินทางมาพร้อมกับเพื่อนสนิทคือ เอื้อยกับอ้าย คู่แฝดเพื่อมาเซอร์ไพรส์หม่อมเจ้าภาณุทัศนัยพระคู่หมั้นถึงสถานทูต แต่รสาก็ต้องผิดหวังเมื่อทราบว่าเขาได้เดินทางไปโลซานแล้ว รสาจึงได้ตามไปหาและก็ต้องผิดหวังอย่างรุนแรง เมื่อเธอเห็นพระคู่หมั้นควงอยู่กับสาวผมทองอย่างสนิทสนม รสาเสียใจมากจึงหนีจากมาทันที

          เอื้อย อ้าย สองสาวคู่แฝดจึงพารสาออกเที่ยวเพื่อรักษาแผลใจ แต่ระหว่างชมความงามทะเลสาบเจนีวา ก็ถูกโจรมืออาชีพวิ่งราวกระเป๋าซึ่งมีทั้งพาสปอร์ตและเงินเอาไปด้วย ทั้งหมดจึงตัดสินใจมาสมทบกับคุณชายปวรรุจที่เมืองมองเทอรซ์เพื่อท่องเที่ยวต่อไปจนกว่าจะถึงกำหนดกลับ แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด เมื่อคุณอิ่มหลานภริยาท่านทูตไม่ชอบหน้ารสา เพราะกลัวจะมาแย่งคุณชายปวรรุจที่เธอหมายปองอยู่ คุณอิ่มจึงคอยขัดขวางและเป็นคู่กัดรสามาตลอดทาง

          หลังจากคุณชายรุจประชุมที่เจนีวาเสร็จ เขาก็พาทุกคนไปเที่ยวปราสาทเก่าแก่ของวาดดาว ซึ่งเป็นอดีตคู่รักที่เลิกราและแต่งงานกับอดีตกงสุลกิตติมศักดิ์ฐานะร่ำรวย ซึ่งการมาพบวาดดาวครั้งนี้ทำให้คุณชายรุจรู้ใจตัวเองแล้วว่าเขาได้ลืมวาดดาวหมดสิ้นแล้ว และกำลังมีใครอีกคนแทรกเข้ากลางดวงใจ คนนั้นก็คือรสา หญิงสาวสามัญชนคนธรรมดาลูกพ่อค้าที่เขาไม่เคยคิดรังเกียจนั่นเอง

          ที่ปราสาทคุณชายรุจได้ปกป้องรสาจากม้าที่ตกใจวิ่งเข้าป่าไป เขาขี่ม้าตามไปช่วยเหลือและพารสากลับมาอย่างปลอดภัย ทำให้รสามองคุณชายรุจเปลี่ยนไปจากความรู้สึกเกลียดชังในอดีตกลายมาเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่ค่อย ๆ เริ่มขึ้นจากความเอื้ออาทร ความเอาใจใส่ และความเป็นสุภาพบุรุษของคุณชายปวรรุจ

          เมื่อความรู้สึกของรสาเปลี่ยนไปรสาก็เริ่มกังวลถึงเรื่องที่ได้ปิดบังฐานะที่แท้จริง ว่าจริง ๆ แล้วเธอคือ หม่อมเจ้าหญิงวรรณรสา รสาพยายามจะหาจังหวะที่จะบอกความจริงก็แสนยาก แล้วจู่ ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นอีก เมื่อคุณอิ่มขับรถชนกำแพงจนหม้อน้ำแตก ทำให้ทุกคนต้องเปลี่ยนการเดินทางมาขึ้นรถไฟแทน

          คุณอิ่มไม่อยากให้รสาไปด้วย จึงแกล้งพาไปห้องน้ำและล็อกประตูขังรสาไว้จนรถไฟเที่ยวสุดท้ายของวันจวนเจียนจะออก พอจวนตัวคุณชายรุจจึงอาสาไปตามและช่วยรสาออกจากห้องน้ำมาได้ แต่ก็กลับมาไม่ทัน รถไฟกำลังเคลื่อนออกพอดี ทำให้คุณชายรุจและรสาตกรถไฟต้องอยู่กันตามลำพังสองคน ทั้งคู่จึงได้มาเช่าที่พักอยู่ด้วยกันแต่ห้องพักก็เหลือเพียงห้องเดียว คุณชายรุจเสียสละห้องที่อบอุ่นออกมานอนนอกห้องที่หนาวเหน็บ เพราะเห็นว่ารสาเป็นหญิง นั่นยิ่งทำให้รสาซาบซึ้งในตัวคุณชายมากยิ่งขึ้น

          วันต่อมาทั้งคู่ก็ขึ้นรถไฟตามมาสมทบกับกลุ่มและรู้ข่าวจากคุณอิ่มว่า หม่อมเจ้าภาณุทัศนัยได้ประกาศว่าพระคู่หมั้นหายไปกำลังติดตามหาตัว ทำให้รสาตกใจกลัวว่าฐานะของตัวจะถูกเปิดเผย โชคยังดีที่คุณอิ่มจำชื่อเธอไม่ได้ แต่ก็ได้ปะทะคารมกับคุณอิ่ม ทำให้รสาเผลอพูดเรื่องคุณชายรุจที่เป็นเพียงลูกของนางต้นห้องเพื่อให้คุณอิ่มได้รู้สึกผิดหวัง โดยหารู้ไม่ว่าคุณชายรุจได้ยินพอดี เขาโกรธและเดินหนีไป

          รสาตามหาคุณชายรุจไปซึ่งไปขึ้นเขาและเล่นสกีออกไปจนไกล เพื่อหนีหญิงสาวที่ดูถูกชาติกำเนิดของเขา รสาจึงสกีตามไปแต่ด้วยเล่นไม่แข็งจึงถูกคนอื่นชนล้มตกหุบเหวลงไป ทำให้คุณชายรุจรู้สึกผิดรีบออกตามหา และเมื่อเจอก็พาไปหลบที่กระท่อมพักกลางป่า รสาขอโทษคุณชายและยืนยันว่าไม่เคยคิดดูถูกชาติกำเนิดของใครทั้งสิ้น คุณชายหายโกรธ ต่างปรับความเข้าใจกัน แล้วคุณชายรุจก็ได้สารภาพรักกับรสาอย่างดูดดื่มแต่ไม่มีอะไรเกินเลยกว่านี้

          เมื่อทั้งคู่ลงจากเขามา หม่อมเจ้าภาณุทัศนัยได้ติดตามมาจนเจอรสาเข้าพอดี ทำให้ทุกคนตะลึงเพราะรู้ฐานะที่แท้จริงของรสาว่าคือ หม่อมเจ้าหญิงวรรณรสา พระคู่หมั้นที่หายไป คุณชายรุจผิดหวังอย่างแรงเมื่อรู้ความจริงและโกรธที่รสาไม่เคยบอกความจริงแก่เขา เขากล่าวขออภัยที่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง และไม่มองหน้าท่านหญิงวรรณรสาอีกเลย

          หัวใจของท่านหญิงรสาเองก็แตกสลาย จึงเพียรเขียนจดหมายขอโทษแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะคุณชายไม่แม้แต่จะเปิดอ่าน เพราะรู้ดีว่าฐานะลูกของนางต้นห้องมิบังควรอาจเอื้อมเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ ที่สำคัญท่านหญิงกับพระคู่หมั้นก็เหมาะสมกันอย่างยิ่งแล้ว เขาจึงเจียมตนและไม่คิดจะดึงเจ้าหญิงสูงศักดิ์ลงมาเป็นคู่ครอง เพราะจะต้องถูกถอดยศให้เป็นคนธรรมดาถ้าได้คู่ครองต่ำศักดิ์กว่าอย่างเขา คุณชายรุจจึงตัดใจเลิกติดต่อกับท่านหญิงนับตั้งแต่นั้น

          ท่านหญิงรสาถูกส่งกลับไทยและเฝ้ารอให้คุณชายรุจกลับมาอย่างใจจดจ่อ แต่เมื่อเขากลับมาก็ไม่มีไมตรีจิตเหมือนแต่ก่อน เธอได้รับแต่ความเย็นชา แต่ด้วยความรักเต็มเปี่ยมของท่านหญิง จึงใช้วิธีเข้าหาย่าอ่อนคนที่รักเธอดั่งแก้วตา ขอให้สอนการเรือนให้ที่วังจุฑาเทพเพื่อจะได้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับคุณชายรุจ อย่างน้อยก็เพื่อจะกล่าวคำขอโทษด้วยตนเองสักครั้ง แต่คุณชายรุจก็ไม่เคยเปิดโอกาสเลย

          จนกระทั่งในงานดนตรี คุณชายรุจได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นเลขานุการโทประจำประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ทำให้ย่าอ่อนประกาศการหมั้นของ ม.ล.กระถิน เทวพรหม ที่เคยทาบทามไว้ให้คุณชายรุจด้วย ซึ่งคุณชายรุจก็รีบปฏิเสธทันที เหล่าคุณชายที่เหลือก็เชียร์ว่าคุณชายรุจมีคนที่รักอยู่แล้ว ย่าอ่อนคาดคั้นคุณชายรุจจึงยอมรับว่าเขาเคยรักกับผู้หญิงลูกสาวพ่อค้าคนหนึ่ง แต่ตอนนี้เธอตายไปแล้ว ท่านหญิงรสาอยู่ที่นั่นด้วย โมโหจึงลุกขึ้นประกาศให้ย่าอ่อนรู้ว่า ผู้หญิงลูกพ่อคนนั้นคือท่านหญิงรสานั่นเอง และยอมรับว่าคุณชายรุจคือคนที่เธอรัก ทำให้ย่าอ่อนเป็นลมล้มพับต้องส่งโรงพยาบาล

          ที่โรงพยาบาลท่านหญิงรสาถูกคุณชายรุจตัดรอนรุนแรงไม่ให้มาให้เห็นหน้าอีก ทำให้ท่านหญิงเสียใจขึ้นรถกลับบ้านระหว่างทางเจอประท้วงครั้งใหญ่ มีคนบาดเจ็บล้มตาย ท่านหญิงรสาลงมาช่วยเด็กที่พลัดหลงกับแม่จนตัวเองถูกฝูงชนวิ่งเข้าชนล้มลงบาดเจ็บสาหัส

          คุณชายรุจตามมาเจอและรีบพาส่งโรงพยาบาล ท่านหญิงรสาอาการสาหัสได้รับการผ่าตัดจนอาการปลอดภัย เมื่อรู้สึกตัวก็น้อยใจที่ไม่เคยเห็นคุณชายรุจมาเยี่ยมเลย แต่จริง ๆ แล้วเขาเจียมตน คอยรอเฝ้าถามไถ่อาการอยู่แค่หน้าประตู ส่วนหม่อมเจ้าภาณุทัศนัยถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยความผิดหวัง เพราะท่านหญิงได้ตัดรอนและบอกความในใจไปหมดสิ้นว่า ไม่สามารถรักใครได้อีกนอกจากคุณชายปวรรุจเท่านั้น หม่อมเจ้าภาณุทัศนัยจึงยอมถอนหมั้นแต่โดยดี

          เมื่อท่านหญิงรสาหายดีเสด็จกลับวัง พระองค์เจ้าฉัตรอรุณก็ได้เรียกตัวคุณชายปวรรุจเข้าพบ เพื่อยืนยันในความรักที่มีต่อท่านหญิงวรรณรสายังเหมือนเดิมหรือไม่ คุณชายปวรรุจตอบความจริงจากใจว่าเขายังคงรักท่านหญิงวรรณรสาเสมอ รักอย่างหมดหัวใจ พระองค์เจ้าฉัตรอรุณ จึงยอมยกท่านหญิงวรรณรสาให้กับคุณชายปวรรุจ ถึงแม้ท่านหญิงจะต้องถูกถอดยศหม่อมเจ้าออกไป แต่เพื่อความสุขของพระธิดาองค์เดียวย่อมเหนือกว่าฐานันดรศักดิ์ใด ๆ ทั้งคู่จึงได้เข้าพิธีแต่งงานอย่างมีความสุข